GAZİANTEP'in İslahiye İlçesi'nin son soba üreticisi 72 yaşındaki Osman Vehbi Çanakçı, ısıtma sitemlerinin teknolojik yeniliklerine ve kolaylıklarına rağmen mesleğini yaşatmak için mücadele ediyor.

İslahiye'de 20 yıl önce 15 civarında olan teneke soba imalatçısının sayısı 1'e kadar düştü. Çanakçının 55 yılda 20 ye yakın yetiştirdiği çıraklar meslekte geleceğini görmeyince farklı işleri tercih etti. Kaloriferli daireler, elektrik, şofben, güneş enerjisi ve klimaların yaygınlaşmasıyla birlikte kentte soba üretimi yapan esnaf sayısı da azaldı. Bir dönem kışın vazgeçilmezi olan teneke soba yerini, son dönemlerde kullanımı artan kömür sobaları, klimaya ve elektrik şofbene bırakmaya başladı. Kışın çevresinde oturup yaydığı sıcaklıkla ısınılan soba bazı köy evlerinde hala kullanılmaya devam etse de üretici sayısı azaldıkça meslekte cazibesini kaybetti.

Sobacılığın dede mesleği olduğunu, kendisine de babadan kalan mesleği yaklaşık 55 yıldır yaptığını söyleyen Osman Vehbi Çanakçı, şöyle dedi:

​" Dede, baba mesleğini 55 yıldır yapıyorum. Mesleğin altın bilezik olduğu dönemde büyük bir dükkanda kalfa ve çıraklarla çalışır, kışın hazırlığını yaz ayında yapmamıza rağmen siparişleri yetiştiremezdik. Son 15 yıldır ise 36 metrekare olan dükkanda mesleği gelişen teknoloji karşısında ayakta tutmaya çalışıyorum.100 yıllık aile mesleği çocuklarım yapmak istemeyince benimle birlikte maalesef yok olacak. 55 yılda 25 yakın çırak yetiştirmeme rağmen mesleğin geleceğini görmedikleri için farklı mesleklere yöneldiler. Şu anda tek başıma çalışıyorum. Mesleği 20 yıl önce 10 kişi yaparken şu anda bir tek ben kaldım. Her şeyin fabrikasyonu çıkınca, teneke soba, kuzine sobayı bazı köylüler ile ekonomik durumu iyi olmayan vatandaşlar tercih ediyor. Bir odun sobası üretirken en az 10 defa elden geçiyor. Mesleği tamirat işleri yaparak ayakta tutmaya çalışsam da tek üzüntüm mesleğin benimle birlikte yok olacak olmasıdır."

FOTOĞRAFLI

DHA